زمانی که حضرت آدم و حوا در بهشت بودند .حوا از برگ درختان بهشت که بوی خوش داشت میچید و در لابه لای موهای خود قرار میداد. زمانی که ادم و حوا از بهشت بیرون رانده شدند و برای توبه کردن،جبرئیل به آنها غسل کردن را آموخت که در آن هنگام حوا برای غسل ،موهای خود را باز کرده و از جانب خدا بادی وزیده شد و قسمی از برگ ها به سمت شمال،جنوب،غرب و شرق پراکنده شد و اینگونه بود که بوی خوش در زمین به وجود آمد.